اورینگ چیست؟
اورینگ که در برخی منابع آن را به عنوان «پکینگ» (Packing) یا «مفصل توریک» (Toric) هم می شناسند نوعی آب بند مکانیکی به شمار می آید که شکلی دایره‌ای دارد و از جنس الاستومر و مواد پلیمری است. این قطعه، سطح مقطعی دایره‌ای دارد. چنین سطح مقطعی کمک می کند در اتصالات تحت فشار بتوانیم اورینگ را در شیار مخصوص این اتصالات قرار دهیم تا آب بندی مناسبی را فراهم کند.
اورینگ را می توان هم در شرایط استاتیک و هم در شرایط دینامیک به کار برد که حرکاتی نسبی بین اورینگ و سایر قطعات وجود دارد. از نمونه های سیستم های متحرک می توان به شفت پمپ ها و سیستم هیدرولیکی سیلندر و پیستون اشاره کرد.
کاربرد اورینگ:
طراحی موفق برای به کاربردن اورینگ مستلزم نصب مکانیکی صحیح می باشد که بتواند تغییر شکل و دفرمگی اورینگ را پیش بینی کند. فشارمکانیکی وارده بر سطوح اورینگ که با سیال در تماس است محاسبه می گردد تا زمانی که فشار سیال از فشار محل اتصال O-ring بیشتر نشود عمل آببندی به خوبی صورت می پذیرد.
فشار سیال به صورت یک نواخت بر روی سطح اورینگ که غیر قابل فشرده شدن است منتقل می شود و فشار سطح هم زمان با فشار فزاینده بالا می رود. بنابراین اورینگ تا زمانی که از لحاظ مکانیکی درست نصب شده باشد به خوبی آببندی را انجام می دهد. عمده ترین دلیل عدم آببندی خوب اورینگ ها بیرون آمدگی قسمت های جفت شده می باشد. درزگیر برای ایجاد یک نقطه تماس بین اُرینگ و سطوح آببندی طراحی می شود. این مسئله فشار موضعی زیادی را باعث می شود.
انواع اورینگ:
- NR & SBR = با کشش و مقاومت پارگی بالا
- NBR نیتریل = مقاوم در برابر سایش و روغن های معدنی و گریس ها و حرارت
- HNBR = مقاومت سایشی و فشار بالا و مقاوم در برابر انواع مواد هیدروکربوری و روغن ها
- وایتون = مقاومت فیزیکی و حرارت بالا در برابر فشار و روغن ها، اسید ها، بنزین، آب کلردار
- کالرز = مقاومت شیمیایی عالی در برابر هر نوع ماده شیمیایی، اسید با تحمل حرارت تا ۴۰۰ درجه
- EPDM = مقاومت در برابر اوزون، آب و اسید ها و آب شور دریا
- سیلیکون = مقاومت حرارتی و الکتریکی بالا و رنگ پذیری خوب و مناسب برای مصارف بهداشتی، پزشکی و غذایی و هوای ۲۰۰ تا ۳۰۰ درجه فارنهایت
- فلوروسیلیکون = مقاومت حرارتی و برودت بالا و مقاوم در برابر بنزین
- ACM & AEM = مقاوم در برابر حرارت و روغن های داغ
- هایپالون و کلروپن = مقاوم در برابر انواع گاز ها
چه عواملی در انتخاب اورینگ مؤثرند؟
این واقعیت که اورینگ ها می توانند در بسیاری از کاربرد ها وارد شوند، تا حد زیادی به این واقعیت باز می گردد که می توانند از طیف گسترده ای از مواد تولید شوند. دامنۀ انتخاب مواد گسترده، به طراح این امکان را می دهد تا خصوصیات متریال را در نظر بگیرد و بر اساس میزان عملکرد آن ماده در برابر شرایط عملیاتی، بهترین تصمیم را بگیرد. عواملی که معمولاً در هنگام انتخاب بهترین متریال اورینگ در نظر گرفته می شوند عبارتند از:
- قابلیت تراکم و سختی مواد
- عملکرد سایشی مواد
- عملکرد سایشی مواد
- نفوذ پذیری مواد
- هزینۀ مواد
- عملکرد در برابر شرایط محیطی و عملیاتی نظیر روغن ها، حلال ها، اسید ها و باز ها، بخار مواد شیمیایی و …
اورینگ ها معمولاً از نوعی پلیمر الاستیک یا الاستومر تولید می شوند. این پلیمر ها غالباً از طریق فرایندی به نام ولکانیزه شدن (Vulcanization) بهبود می یابند. در نتیجه استحکام، دوام و خواص کششی آن ها تا حد زیادی قابل توسعه است. بدیهی است که مواد مختلف دارای خصوصیات مختلفی هستند. برخی از آن ها خاصیت ارتجاعی (Elasticity) بیشتری دارند و برخی دیگر مقاومت در برابر پارگی (Tear-resistance) بالایی دارند.
روش تولید اورینگ به چه صورت است؟
این ابزار پر کاربرد به طریق قالب گیری و اکستروژن ساخته می شوند. با تبدیل کردن انرژی مکانیکی به حرارتی ماده اولیه که لاستیک است، نرم و حالت پذیر می شود و سپس اقدام به قالب گیری می نمایند. در این شرایط باید به اندازه دما دقت نمود، چرا که افزایش بیش از حد آن باعث خراب شدن لاستیک می گردد. در نتیجه با کاهش گرمای اضافی در آن از خراب شدن لاستیک جلوگیری به عمل می آورند.
برای دریافت مشاوره بیشتر می توانید با ما در تهران ابزار در تماس باشید.