لوله گوشت دار چیست:

لوله گوشت دار نوعی لوله فولادی بوده که نسبت قطر لوله به ضخامت جداره آن کمتر از ۲۰ می باشد. این لوله ها دارای دیواره‌ای ضخیم هستند. و به همین دلیل به لوله گوشتدار یا لوله گوشتی معروف اند. لوله های گوشتدار به دلیل وزن بالایی که دارند، نسبت به دیگر لوله های جدار نازک کمتر مورد استفاده قرار می گیرند. مگر اینکه قرار باشد در محیطی به کار روند که سایر لوله ها توانایی تحمل فشار بالای آن محیط را نداشته باشند و یا اینکه سایر لوله های فولادی از میزان سختی لازم برخوردار نباشند. تفاوت اصلی بین لوله های جدار نازک و لوله های جدار ضخیم، همین تفاوت در ضخامت دیواره می باشد که برابر با اختلاف بین قطر خارجی و قطر داخلی لوله می باشد. بنابراین، اصلی ترین فاکتور در تضمین کیفیت لوله گوشتدار، کنترل ضخامت آن و برخورداری از ضخامت یکنواخت در سرتاسر لوله می باشد. چراکه کنترل ضخامت آن به طور مستقیم بر کیفیت و کارایی لوله گوشتدار تاثیر می گذارد.

کاربرد لوله گوشتدار چیست:

این دسته از محصولات به خاطر ضخامت بالای جداره طبیعتا می‌توانند فشار بیشتری را تحمل کنند. همین موضوع باعث می‌شود تا برای استفاده در صنایع متنوعی مناسب باشند. استفاده از لوله گوشتی در پروژه‌های بزرگ صنعتی امری معمول و قابل انتظار است. صنایعی همچون انتقال سیالات با فشار بسیار زیاد، صنایع نفت و پتروشیمی، ساخت کلکتور های لوله‌ای با فشار بالا و … از جمله مواردی هستند. دقت کنید که لوله گوشتی سایزهای متنوعی دارد و این سایزهای متنوع هر کدام برای استفاده در صنایع مختلفی مناسب هستند. در ادامه به لیستی از کاربردهای لوله گوشتی نگاهی خواهیم داشت:

• استفاده در صنایعی که نیاز به لوله‌هایی با تحمل فشار زیاد دارند.
• مورد استفاده در پروژه‌های پتروشیمی و صنایع نفت
• انتقال سیالات طی مسافت‌های طولانی
• ساخت ادوات نظامی و سلاح‌های سنگین و سبک
• مورد استفاده در سیلندرهای صنعتی فولادی
• صنعت خودروسازی
• صنایع ساخت چرخ‌دنده، رینگ‌های صنعتی و سیلندرهای اکسترودر

تاریخچه لوله گوشتدار:

شاید بتوان اولین استفاده‌ها از لوله‌ فولادی با دیواره ضخیم را به زمان‌های قدیم که تمدن‌های مختلف برای آبیاری و جابجایی آب از لوله‌های فلزی با ضخامت بالا استفاده می‌کردند نسبت داد. اما پیشرفت اصلی این لوله‌ها در انقلاب صنعتی و در قرن‌های ۱۸ و ۱۹ میلادی صورت گرفت. در آن زمان با توسعه تکنیک‌های مختلف تولید انبوه فولاد و در نتیجه لوله‌های گوشتدار امکان‌‌پذیر شد. اما در قرن بیستم بود که نیاز به لوله‌های گوشتدار در صنایع مختلف حس شد و افزایش تقاضا برای ساخت پل‌ها، ساختمان‌ها و تاسیسات صنعتی به تکامل لوله‌های گوشتدار شتاب داد.

با گذر زمان کاربرد لوله‌های گوشتدار گسترش پیدا می‌کرد. برای مثال در صنعت نفت و گاز نیاز به خطوط لوله‌ فشار بالا برای انتقال فراورده‌های نفتی به توسعه لوله‌های گوشتداری منجر شد که قادر به تحمل حمل و نقل نفت و گاز بودند. به همین ترتیب با پیشرفت‌های مداوم در تولید فولاد و تکنیک‌های تولید لوله، طراحی و ساخت لوله‌های گوشتدار به تکامل خود ادامه‌داده است. این امر باعث شد تا این لوله‌ها در صنایع بیشتری کاربرد پیدا کنند. تا جایی که امروزه از این لوله‌ها در صنایع مختلفی مثل نفت و گاز، پتروشیمی و تولید برق استفاده می‌شود. اما این پایان کار این لوله‌ها نخواهد بود و با پیشرفت علم مواد و تکنولوژی‌های گوناگون، این لوله‌ها هم پیشرفت خواهند کرد.

عناصر تشکیل دهنده لوله گوشتدار:

عناصر تشکیل دهنده در هنگام تولید هر عنصر، خصوصیات و ویژگی های آن عنصر را مشخص می نماید. لوله های گوشتدار نیز بنا به عناصری که در آن بکار رفته دارای خصوصیات قابل توجهی شده است که این عناصر باعث کاربردی های خاص برای لوله‌های گوشتی می شوند. عناصر تشکیل دهنده این لوله به شرح زیر است:

• کروم:

استفاده از کروم در ترکیب این نوع لوله باعث شده که در مقابل خوردگی مقاوم باشد.

• نیکل:

وجود عنصری مانند نیکل باعث ایجاد مقاومت بیشتر در این مقطع می شود.

• مولیبدن:

از دیگر عناصری که در ساخت این محصول به کار رفته، مولیبدن است. وجود مولیبدن باعث می‌شود مقاومت این محصول درمقابل دماهای بالا، افزایش یابد.

• منگنز:

وجود این عنصر باعث بالا رفتن سختی لوله می شود.

• وانادیم:

از دیگر عناصر استفاده شده در ساخت لوله های گوشتدار وانادیم است. این عنصر نیز سهم خودش را در مقاومت بالای این مقطع دارد.

• تیتانیوم:

این عنصر از رسوب و زنگ زدگی لوله جلوگیری می کند.

• سیلیکون:

سیلیکون با حذف اکسیژن باعث سختی بیشتر لوله می شود.

• تنگستن:

این عنصر مقاومت محصول را در برابر دما بالا می برد.

• کبالت:

این عنصر باعث افزایش دمای ذوب لوله می شود.

برای دریافت مشاوره بیشتر می توانید با ما در تهران ابزار در تماس باشید.