رنده برقی نجاری چیست؟

این ابزار، یکی از مهم ترین ابزارآلات کارگاهی در کارگاه های نجاری است که از آن استفاده های بسیاری می شود. به منظور کم کردن ضخامت، هم سطح یا یکدست کردن سطوح ناهموار و ایجاد دو راهه از رنده برقی نجاری استفاده می شود. این رنده ها در انواع گوناگونی تولید می شوند که هریک از آن ها کاربرد خاصی دارند؛ از همین رو شناخت ویژگی های هریک از آن ها به جهت افزایش بازدهی و سرعت بسیار مهم است.

ساختمان رنده نجاری و قسمت های مختلف آن:

• پشتی تیغه رنده نجاری:

رنده های دوتیغه و معمولی دارای یک صفحه فلزی هستند که خمیدگی خاصی داشته و هم عرض با تیغه رنده از طریق پیچی روی تیغه رنده تعبیه می شود. پشتی تیغه رنده موجب آن می گردد که پوشالی که از طریق تیغه جدا شده از طریق برخورد با آن شکسته و به عقب بازگردد. فاصله لبه پشتی با لبه تیغه در بیشترین حالت ۳ میلی متر است.

• پشتی کوله:

به آن قسمت انتهایی بدنه رنده یا قسمتی که با دست راست می گیریم کوله پشتی گفته می شود.

• دکمه جای ضربه:

محل قرار گیری دکمه جای ضربه در رنده های چوبی می باشد. در صورتی که قصد تنظیم رنده را داشته باشیم یا اگر قصد داشته باشیم تیغه را از داخل کوله رنده خارج کنیم، از طریق چکش فلزی یک ضربه به دکمه وارد نموده و همین ضربه موجب آزاد سازی تیغه از جایگاه می شود.

• دهانه:

درون کوله رنده نجاری شکافی جهت تعبیه کردن تیغ رنده، گوه و آهن پشت تیغه وجود دارد. به قسمت فوقانی شکاف، دهانه پوشال و به قسمت پایینی آن دهانه رنده (جایی که تیغ ار آن بیرون آید) گفته می شود. گفتنی است دهانه در رنده هایی که لازم است پوشال ظریف تری از روی کار بردارند، باریک تر می باشد و در رنده هایی که پوشال بیشتری از سطح کار بر می دارند باید گشاد تر باشد.

• تیغه و پشتی آن:

تیغه یکی از اجزای اصلی رنده بوده که از طریق آن پوشال از روی چوب برداشته می شود؛ تیغه رنده را به شکل مربع مستطیل ساده می سازند البته شکل تیغه رنده بسته به رنده و نوع کاری که از آن انتظار داریم متفاوت می باشد.

• شاخ:

شاخ رنده دسته رنده ای است که جهت هدایت رنده بر روی چوب استفاده می شود. این شاخ باید تهیه شده از چوب های محکمی همچون ممرز، راش و … باشد.

• زاویه برش:

مجموع زاویه قرار تیغ و زاویه پخ تیغ (زاویه گوه) را زاویه برش می نامند.

• کف رنده نجاری:

معمولا کف رنده های نجاری چوبی را از چوب های بسیار سخت و صیقل پذیر، همچون شمشاد، گلابی و … می سازند.

• زاویه تیغ رنده نجاری:

به زاویه ای که در اثر تیز کردن تیغه رنده نجاری با پشت تیغ ایجاد می شود، زاویه پخ تیغ یا زاویه گوه می گویند. اندازه زاویه تیغ رنده در رنده های معمولی مورد استفاده در کارهای صنایع چوب ۳۰-۲۵ درجه می باشد؛ اگر این زاویه کمتر از ۲۵ درجه باشد لبه تیغ کشیده  و تیزی آن بیشتر می باشد و اگر این زاویه بیشتر از ۲۵ درجه باشد پخ تیغ کم می شود و تیغه عمل رندیدن را به سختی انجام می دهد.

شیوه نگهداری از رنده برقی:

به غیر از رعایت کردن نکات ایمنی در به کار گیری لوازم برقی لازم است نکات دیگر هم در رابطه با این دستگاه رعایت شوند تا عمر مفید آن بالا تر رفته و دوام آن بیشتر شود. پیش از شروع به رنده کاری لازم است سطح قطعه را جهت عاری بودن از هر نوع میخ و یا منگنه فلزی بررسی نمود. برخورد با میخ های فلزی موجب آسیب دیدن تیغه های دستگاه شده و از عمر آن ها می کاهد.

اصول ایمنی استفاده از رنده برقی دستی:

1. در زمان رنده کردن چوب به خاطر بسپارید که اشیای فلزی همچون میخ در چوبی باقی نمانده باشند زیرا در این صورت احتمال آسیب دیدن تیغه‌ ها و پرتاب شدن آن ها به اطراف وجود دارد.
2. از آنجایی که ممکن است سیم به بدن کاربر برخورد نماید، بهتر است دقت کنید که سطح سیم به‌ صورت سطحی یا عمقی خراش یا بریدگی نداشته باشد.
3. بهتر است پوشال برداری و بار دادن بیش از اندازه به دستگاه را فراموش کنید؛ زیرا پوشال برداری عمیق به موتور، تسمه و تیغه دستگاه آسیب وارد می‌کند.
4. در زمان عوض کردن تیغه ها و تعمیرات دستگاه باید دوشاخه را از پریز خارج نمایید.
5. به یاد داشته باشید که پیش از رنده کردن قطعه کار باید آن را با گیره در جای خود ثابت نگه دارید.
6. هرگز چوب های مرطوب و خیس را رنده نکنید.
7. پیش از روشن نمودن دستگاه، اطمینان حاصل نمایید که تیغه‌ های درون توپی دستگاه محکم بوده و سالم و تیز باشند.
8. پیش از به کار گیری دستگاه، دو شاخه آن را به پریز برق وصل کرده و سپس حتماً دوشاخه را از پریز بکشید.
9. در زمان استفاده از دستگاه باید از وسایل حفاظتی و ایمنی فردی همچون دستکش، عینک، گوشی، کفش ایمنی و لباس کار مناسب استفاده نمایید.